Andrés Reynir Ingólfsson, sem staðið hefur fyrir óvissuferðum undir yfirskriftinni Út í bláinn, undanfarin 33 ár, hefur ákveðið að láta staðar numið. Síðasta ferðin verður farin næstkomandi sunnudag, 27. apríl, klukkan 10:08. Farið verður frá Stórhöfða 31. Félagsfólk er hvatt til að mæta.

Viðtal við Andrés var birt í afmælisblaði Byggiðnar, sem gefið var út fyrr í vetur. Viðtalið er birt hér fyrir neðan en fyrstu ferðirnar voru farnar árið 1992.

Viðtal við Andrés:

„Stærsta ferðin var þegar við fórum að skoða Skeiðarárhlaupið 1997. Þá komu um 400 manns á átta rútum,“ segir húsasmiðurinn Andrés Reynir Ingólfsson. Andrés hefur um langt árabil staðið fyrir ferðum sem ganga undir heitinu Út í bláinn. Ferðirnar eru fyrir félagsfólk Byggiðnar og FIT. Um er að ræða gönguferðir – sannkallaðar óvissuferðir  – sem farnar eru síðasta sunnudag í janúar, febrúar, mars og apríl ár hvert.

Andrés hefur staðið fyrir þessum ferðum óslitið frá árinu 1992, eða í 32 ár. En hvernig kom þetta til? „Mér datt þetta bara í hug,“ segir Andrés í samtali við afmælisblað Byggiðnar. „Við byrjuðum á þessu þegar við byrjuðum að vera saman á Suðurlandsbrautinni, við trésmiðir, járniðnaðarmenn og fleiri, sem núna eru í FIT. Við ákváðum að gera eitthvað skemmtilegt saman. Við hittumst klukkan eitt á sunnudögum og rútan leggur af stað átta mínútur yfir eitt,“ segir Andrés og leggur á það áherslu. „Svo förum við bara eitthvert. Bara út í bláinn,“ bætir hann við.

Hann segir að á þessum tíma sé hópurinn búinn að ganga um allar koppagrundir í kringum höfuðborgarsvæðið, þar á meðal meira og minna öll Suðurnesin. „Við höfum líka farið á ýmis söfn og heimsótt aðra staði.“

Þéttur kjarni

Andrés segir aðspurður að um 20 manna kjarni hafi mætt í þessar ferðir allt frá upphafi. Nú sé þessi hópur farinn að eldast. Fyrir vikið sé fólki að jafnaði boðið upp á þrjá upphafspunkta á göngunni – a, b eða c. Fólk geti þannig stýrt erfiðleikastigi göngunnar. Hefð hefur myndast fyrir því að hópurinn fái sér kaffi og með því á Bakarameistaranum að göngu lokinni. Andrés segir að þrátt fyrir að hópurinn sé þéttur sé allt félagsfólk velkomið.

Hann segir aðspurður að þessar ferðir gefi sér mikið. „Ég væri ekki búinn að vera svona lengi í þessu ef ég hefði ekki svona gaman af þessu sjálfur. Það gefur mér mikið að hitta þennan hóp og ég finn að hópurinn er þakklátur fyrir að ég nenni að standa í þessu,“ segir Andrés og bætir við að hópurinn hafi notað sama rútufyrirtækið frá árinu 1986, Erlend Björnsson.

Gönguhópurinn Út í bláinn hefur í gegnum tíðina brallað ýmislegt. Í fjögur eða fimm skipti hefur hópurinn gist á Hótel Örk og farið í helgarferð. Í eitt skiptið var ferðinni heitið norður í land. „Fólk er farið að bíða eftir að ég fari með það til Færeyja,“ segir Andrés og hlær. Hann segir að ferðin að Skeiðarárhlaupinu 1997 hafi hins vegar verið langstærsta ferðin sem hann hefur nokkru sinni tekið þátt í að skipuleggja. „Ég gerði þetta auðvitað ekki einn. Ég dreifði hópum – út í bláinn – niður á rúturnar og fékk þannig góða aðstoð við fararstjórnina. Þetta er sennilega það stærsta sem ég hef tekið að mér fyrir félögin.“

Skipulagði þorrablót á laun

Andrés, sem er 68 ára og starfandi húsvörður á Kirkjusandi, segist ætla að hætta að vinna í vor. „En ég er ekki alveg hættur – ég er alltaf að leika mér. Ég hef unun af þessum félagsstörfum og samskiptum við félaga mína hér,“ segir hann. Hann hyggst halda sínu striki þar.

Ein eftirminnilegasta minningin af félagsstörfum Andrésar fyrir félagið er þegar hann skipulagði, ásamt Finnbirni Hermannssyni formanni og Gunnari Hanssyni, óvænt þorrablót fyrir trúnaðarráð félagsins á Álftanesi. Hann fékk allar eiginkonur trúnaðarráðsmanna með sér í lið til að plata sína menn á staðinn.

Augljóst er að Andrési þykir vænt um þessa minningu. „Þetta mun enginn leika eftir,“ segir hann og hlær. „Ég hafði verið kosinn í skemmtinefnd árið áður og þá var skorað á mig að tryggja að eiginkonur trúnaðarráðsmanna yrðu hafðar með á næstu skemmtun. Þetta var sennilega árið 1998. Það vissi enginn af þessu nema við Gunnar og Finnbjörn og svo eiginkonurnar. Þær héldu 100% trúnað,“ segir hann og bætir við að þessi uppákoma standi upp úr öllu þegar hann horfir til baka. „Það muna alla eftir þessu. Þetta var virkilega skemmtilegt.“